بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ  

امام رضا از اجداد خود علیهم السلام نقل می کند: شیطان از زمان حضرت آدم (ع ) تا هنگامی که حضرت عیسی علیه السلام به پیغمبری رسید نزد انبیا می آمد، و با ایشان سخن می گفت و سؤال هایی می کرد، با حضرت یحیی (ع ) بیشتر از دیگر پیغمبران آمد و رفت داشت .

روزی حضرت یحیی علیه السلام به او فرمود: ای ابومره ! (این لقب شیطان است ) مرا به تو حاجتی است . شیطان گفت : قدر تو از آن بزرگ تر است که حاجت تو را بتوان رد نمود. آن چه می خواهی بپرس تا پاسخ گویم .
حضرت یحیی (ع ) فرمود: می خواهم دام های خود را که بنی آدم را به آنها گرفتار می کنی به من نشان دهی !
آن ملعون پذیرفت و به روز دیگر وعده کرد. چون صبح شد، حضرت یحیی در خانه را بازگذاشت و منتظر او نشست . ناگاه دید که صورتی در برابرش ‍ ظاهر شد، رویش مانند روی میمون ، بدنش مانند بدن خوک ، طول چشم هایش در طول رویش ، هم چنین دهانش در طول رویش است . دندانهایش یک پارچه استخوان بود، چانه و ریش نداشت ، دو سوراخ دماغش به طرف بالا بود، آب از چشمش می ریخت ، چهار دست داشت ، دو دست در سینه او و دو دست دیگر در دوش او رسته بود. پی پاهایش در پیش رویش و انگشتان پاهایش در عقب می باشد و به قول شاعر که می گوید:

ندانم کجا دیدم اندر کتاب

که ابلیس را دید شخصی به خواب

به بالا صنوبر به دیدار حور(515)

چه خورشیدیش از چهره می تافت نور

فرا رفت و گفت : ای عجب این توئی

فرشته نباشد بدین نیکویی

تو کاین روی داری و حسن و قمر

چرا در جهانی به زشتی سمر(516)

چرا نقش بندت در ایوان شاه

بدیدم دهن روی کرده است و زشت و تباه

تو را سهمگین (517) روی پنداشتند

به گرما به در زشت بنگاشتند

شنید این سخن بخت برگشته دیو

به زاری بر آورد بانک و غریو

که ای نیک بخت این نه شکل من است

ولیکن قلم در کف دشمن است

برانداختم بیخشان از بهشت

کنونم ببین می نگارند زشت

حضرت یحیی دید آن ملعون قبایی پوشیده و کمربندی بر روی آن بسته ، بر آن کمر بند رشته و نخ ‌هایی رنگارنگ آویخته ، بعضی سرخ و بعضی سبز، به هر رنگی رشته ای در آن میان دیده می شد، زنگ بزرگی در دست و کلاه خودی بر سر نهاده و بر آن کلاه قلابی آویزان کرده است !
تا که حضرت یحیی او را به این هیئت دید، از او پرسید: این کمربند چیست که در میان داری ؟ گفت : این علامت انس گیری و محبوبیت است که من پیدا کرده ام و برای مردم زینت داده ام .
فرمود: این رشته های رنگارنگ چیست ؟ گفت : اینها اصناف زنان است که مردم را با رنگ های مختلف و رنگ آمیزی های خود می ربایند!
فرمود: این زنگ که به دست داری چیست ؟ گفت : این مجموعه ای است که همه لذت ها در آن جمع گشته . (مانند طنبور، بربط، طبل ، نای و غیره .) چون جمعی به شراب خوردن پرداخته و لذتی نبرند من این رنگ را به حرکت در می آورم تا مشغول خوانندگی و ساز شوند، چون صدای آن را شنیدند، از طرب و شوق از جا به در می روند. یکی رقص می کند، دیگری بشکن می زند و آن دیگر جامه بر تن می درد.
حضرت یحیی (ع ) فرمود: چه چیز بیشتر موجب کامیابی تو می گردد؟ گفت : زنها، که آنها تله های من هستند. چون نفرین و لعنت های صالحان بر من جمع می شود، نزد زنها می روم و از آنها سرخوش می شوم .
حضرت یحیی (ع ) فرمود: این کلاه خود که بر سرگذاشتی چیست ؟ گفت : با این کلاه ، خود را از نفرین های صالحان حفظ می کنم . فرمود: این قلاب که بر کلاه آویزان کرده ای چیست ؟ گفت : با این ، دلهای صالحان را می گردانم و به سوی خود می کشم .
آن حضرت فرمود: تا حال هرگز بر من دست یافته ای ؟ گفت : خیر، ولیکن در تو یک خصلت هست که مرا خرسند می سازد. فرمود: آن کدام است ؟ جواب داد: هنگام افطار، قدری غذا بیشتر می خوری و این موجب سنگینی تو می شود و دیرتر به عبادت برمی خیزی .
حضرت فرمود: من با خدا عهد کردم که هرگز از طعام سیر نشوم ، تا خدا را ملاقات نمایم . شیطان هم گفت : من نیز عهد کردم که دیگر هیچ مسلمانی را نصیحت نکنم تا خدا را ملاقات کنم . پس بیرون رفت و دیگر به خدمت آن حضرت نیامد.⁽⁵¹⁸⁾