سینا امیری کارشناس مدیریت، انجام کار تیمی را وابسته به توانایی مدیر می داند. وی می گوید: «کار تیمی کاری پیچیده و از روش های جدید مدیریتی است. کار تیمی صرفه اقتصادی بسیار بالایی دارد. بنابراین مدیران شرکت های بزرگ کارکنانشان را وادار می کنند به صورت تیمی کار کنند و این موضوع به حدی برای آنها مهم است که اگر فردی نتواند کارش را در قالب تیم به خوبی انجام دهد از آن کار کنار گذاشته می شود. البته شرکت های بزرگ امکان جایگزینی افراد را دارند. در یک تیم افرادی با مهارت های مختلف، برای رسیدن به هدف مشترک مشخصی کار می کنند. در یک تیم در واقع تنها آدم ها مهم نیستند بلکه مهم این است که افرادی با مهارت های مختلف در قالب تیم خوب چیده شوند.»

وی می افزاید:«بعضی از اشکالاتی که موجب می شود کار تیمی به خوبی انجام نشود مدیر است. این که مدیری از این بترسد که اگر افرادی با هوش تر و قوی تر از خودش برایش کار کنند توانایی خودش زیر سؤال برود. در صورتی که یک اصل مدیریتی به مدیران پیشنهاد می کند که اگر می خواهند در کار خود پیشرفت کنند، باید افراد باهوش تر را به کار گیرند و بعد با مهارت از کار آنها استفاده کنند. حکایت کار تیمی مثل دندانه های یک شانه است. اگر تعدادی از دندانه ها بلند باشد فایده ای ندارد. ژاپنی ها که از نظر انجام کار تیمی مشهورند تیم هایشان شانه هایی با دندانه های مساوی است و در نتیجه تیم هایشان عملکردی هماهنگ دارند و خروجی کار آنها هم مناسب است. در حالی که ما انبوهی از افراد نخبه و با استعداد و تعداد زیادی المپیادی داریم که چون در قالب تیم به خوبی در کنار یکدیگر قرار نمی گیرند، استعداد آنها به نتیجه مورد انتظار منتهی نمی شود.

به عنوان مثال ما تعداد زیادی المپیادی در رشته های رایانه داریم ولی همچنان سیستم های رایانه ای ما قوی نیستند.

درحالی که کشوری مانند فرانسه به اندازه ما المپیادی ندارد ولی طوری آنها را چیده است که در عرصه رایانه سیستم های بسیار قوی دارد. به عبارتی آنها برای دندانه های شانه های خود پایه های محکمی درست کرده اند.»

کارشناسان یکی از اشکالات دیگر مدیریت ایرانی را توجه زیاد مدیران به کنترل کارکنان و جزئیات غیرضروری می دانند. مدیران ایرانی مدام بر کار کارکنانشان نظارت می کنند و درباره آنها اظهار نظر می کنند. در حوزه مسئولیت تک تک افراد وارد می شوند و به آنها امر و نهی می کنند. علت این نوع رفتار این است که می ترسند کارکنانشان اشتباه کنند، کارها به نتیجه مورد نظر منتهی نشود، کارها سامان خود را از دست بدهد و در نهایت مدیر کارش را از دست بدهد.
همین شکل مدیریت که به معنی بی اعتمادی به کارکنان است، روحیه تیم را خراب می کند و منجر به این می شود که اهداف مورد نظر به دست نیاید. این در حالی است که کارشناسان تأکید می کنند در زمینه کار تیمی مدیر تنها باید مهارت سازماندهی افراد را داشته باشد.

روحیه کار تیمی
هنگامی که مدیر توانست تیم خود را به خوبی بچیند، نوبت افراد تیم می رسد که چگونه با هم کار کنند.

کسانی که کار تیمی انجام می دهند باید روحیه مشارکت و همکاری داشته باشند و از همدیگر حمایت کنند. در این راستا باید از هر نوع حرف های حاشیه ای درباره یکدیگر پرهیز کنند. البته این در شرایطی ممکن است که افراد منافع مشترکی داشته باشند و بدانند که موفقیت های تیم به نفع همه تمام می شود. از طرفی آنها باید پذیرای دیدگاه های جدید باشند و از این که مطالبی هم یاد بگیرند، ابا نداشته باشند. همین طور اعضا باید خود را متعهد به اهداف تیم بدانند. در این صورت افراد مهارت های خود را طوری در خدمت تیم قرار می دهند که در نهایت تیم بتواند به هدف خود دست پیدا کند.

شرکت هایی که کار تیمی را خوب می دانند از توان کارکنانشان در همه زمینه ها استفاده می کنند.

یکی از کارهایی که مدیران موفق انجام می دهند تشکیل تیم هایی است که با همفکری هم اهدافی تعیین می کنند یا حتی پیام های تبلیغاتی می سازند. یکی از مشهورترین کارها همان ایجاد توفان فکری است. به این ترتیب که هر یک از اعضای تیم نظری را ابراز می کند و بعد از این که همه نظرشان را ابراز کردند، افراد از نظر هم ایراد می گیرند. در این شرایط اگر افراد کار تیمی و واکنش درست را بلد نباشند، ممکن است ایده های بسیار خوبی ابراز نشود و شرکت از این ایده ها محروم شود.

نقش تعلیم و تربیت در کار تیمی
به نظر می رسد نسل جدید کار تیمی را بهتر از پدران خود انجام می دهد. ما در اطراف خود با افراد مستعدی برخورد کرده ایم که در قالب کار تیمی فعالیتی را شروع کرده اند و آن را به نتیجه نیز رسانده اند. با وجود این شیوه های تعلیم و تربیت ما همچنان دارای اشکالاتی است. به خاطر همین است که همچنان بسیاری از افراد در سازمان ها و شرکت ها می گویند که انفرادی کارکردن نتیجه بهتری دارد و نمی توان در قالب یک گروه مسنجم فعالیتی را به نتیجه رساند.
سینا امیری می گوید: «هر چند که مدیریت حرف اول را در کار تیمی می زند، ولی تعلیم و تربیت می تواند سبب شود افراد بهتر با هم کار کنند. بچه ها کار تیمی را در قالب بازی با هم می آموزند. در مدرسه هم در قالب تیم با هم فعالیت های کلاسی انجام می دهند. منتها هیچ کس در مدارس نقاط ضعف و نقاط قوت آنها را در کار تیمی ارزیابی نمی کند و از آنها نمی خواهد نقطه ضعف خود را در تیم برطرف کنند. در حالی که تعلیم و تربیت توان بازی و همکاری در تیم را افزایش می دهد. در کشور فرانسه ورزش اهمیت زیادی در مدرسه دارد و هر یک از دانش آموزان باید یک رشته ورزشی انفرادی و یک رشته ورزشی تیمی را انتخاب کنند. در صورتی که دانش آموزی در رشته ورزشی انفرادی نمره عالی بگیرد ولی در رشته ورزشی تیمی نمره نیاورد، تنها نیمی از نمره ورزش را می گیرد. از طرفی فرانسوی ها هر یک خود را متعلق به اجتماعی می دانند که متمایز از اجتماعات دیگر است. در این اجتماعات پیشکسوتان دست جوان ترها را می گیرند و جوان ها هم به آنها احترام می گذارند. آنها در این اجتماعات به صورت تیمی کارهای مختلفی انجام می دهند. همه اینها باعث می شود در محیط کار هم نحوه انجام کار تیمی را بدانند. این درحالی است که ژاپنی ها بسیار بیشتر از کشورهای دیگر انجام کارهای تیمی را می آموزند. یکی از موضوعات دیگری که در ایران انجام کارهای تیمی را تحت الشعاع قرار داده، موضوع کنکور است. از آنجایی که کنکور یک موضوع کاملاً فردی است و موفقیت یکی در آن مستلزم حذف دیگری است به کارهای تیمی مجال بروز نمی دهد.»

سرآمد کارهای تیمی در جهان ژاپنی ها هستند. فعالیت در قالب تیم های مختلف در زندگی ژاپنی ها اهمیت زیادی دارد. به طوری که ژاپنی ها هنگامی خود را در کاری موفق حس می کنند که انتظاراتی را که تیم از آنها دارد برآورده کنند. همین تجربه موفق، کشورهای دیگر را هم به پیروی از ژاپنی ها و تجربه کار تیمی واداشته. به طوری که اینک اکثر شرکت های جهان می کوشند کارهایشان را براساس کار تیمی انجام دهند.
تجربه موفق تیم های ورزشی ایرانی در زمینه رشته های ورزشی تیمی نشان داد که ایرانیان نیز استعداد زیادی برای انجام کارهای تیمی دارند و در صورتی که مدیریت صحیح بتواند افراد مستعد را کنار هم قرار دهد، پیشرفت و توسعه در انتظار کشور خواهد بود. بویژه در این زمینه می توان به جوانان و نوجوانان امید زیادی داشت