درسهایی از ازدواج علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها
از ماجرای ازدواج علی و فاطمه (سلام الله علیها) نکات بسیار جالبی می آموزیم . اگر خواهان سعادت هستیم و پیرو اسلام ، بایستی تا مرز توان تلاش کنیم که در مرحله اول ازدواج بر مبنایی صحیح صورت گیرد و دوم ساده زیستی در تمام شئون زندگی جامعه به خصوص ازدواج راه یابد وگرنه قید و بندهای اجتماعی در امر ازدواج که بیشتر نشأت گرفته از فرهنگ اسلامی و یا ساخته و پرداخته فرهنگ های کوتاه نگر مادی و اشرافی است . اگر این غل و زنجیرها بر دست و پای جوانان و والدین بیفتد هر روز بزرگتر و سنگین تر می شود تا آنجا که امکان هر
نوع حرکت صحیحی را می گیرد و صاحب جامعه را به سوی نابودی می کشاند و به فسا د و نابودی های روانی و مشکلات اخلاقی می افزاید.
1- هم کفو بودن یکی از اصول اساسی و رازهای موفق ازدواج ، کفو و هم تا بودن دختر و پسر با هم است . برخی گمان دارند کفیت به شرایط ظاهری و مادی و رفاهی بستگی دارد . در صورتی که هم تایی به آرمانها و خواهش ها و تمایلات روحی و روانی افراد است . میزان آگاهی علمی و دینی و میزان تعهد عملی به مکتب مذهب و ارزش نهادن به ویژگی های اخلاقی و فرهنگی است . اگر هم تایی مطرح نبود ، دختران زیادی در مدینه بودند که هرگز علی از آنان خواستگاری نکرد و فاطمه (سلام الله علیها) خواستگاران زیادی داشت . اما رضایت به آنها نداد . اگر خداوند علی را نمی آفرید برای فاطمه هم کفو و هم تایی وجود نداشت.
2- روش خواستگاری بدون هیچ گونه تشریفات و واسطه ای انجام شد .
3- پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم بدون رضایت دخترش به خواستگار پاسخ مثبت نداد .
4- میزان مهریه کم و متناسب با شرایط مالی داماد بود .
5- در تهیه جهیزیه به ضروری ترین و ابتدایی ترین وسایل زندگی در آن عصر بسنده شد.
فاطمه دختر پیامبر و رهبر مسلمانان از تیره بنی هاشم یعنی اصیل ترین و شریف ترین تیره های عرب به حساب می آمد .مادرش خدیجه ثروتمند ترین زن عرب خودش بود و از نظر علمی ، فردی آگاه تر و اندیشمند تر از او نبود و پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم هم می توانست جهیزیه زیادی همراه دخترش کند اما منش پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و خاندانش بر ساده یستی است . متاسفانه در برخی از خانواده ها بخصوص قشر مرفه جامعه ، جهیزیه و دخترانشان نمایشگاه بین المللی کامل است از لوازم خانگی داخلی و خارجی و اشیاء لوکس تشریفاتی مدرنی که برقش چشم های ظاهربین را خیره می کند.
منبع: نصیر پور ، محمد قاسم: فاطمه زهرا ، ص 47
