اگر به کودکان اهمیت دهیم همه برنامه های زندگی فردی و جمعی خود را در جهت احترام به آنان و در نظر گرفتن شرایط رشد بهتر آنها تنظیم می کنیم. خوشبختانه همه والدین برای تحصیل فرزندان خود کوشش فراوان دارند. اما بهتر است این نکته را بدانیم که همه نیاز های کودکان در تحصیلات کلاسیک و مدرسه ای آنان خلاصه نمی شود.

کودکان نیاز های فراوانی دارند که باید زمینه های شکوفایی آنان هرچه بیشتر فراهم شوند. در این مقاله به شما پنج هدف بسیار مهم و ضروری را پیشنهاد می کنیم تا با به کارگیری آن ها، زندگی فرزندانتان را متحول کرده و آینده ای درخشان را برای آن ها به ارمغان آورید .

 هدف اول: از خود تصویر مثبت داشته باشد.

شما بایستی به عنوان پدر و مادر کاری کنید که فرزندتان تصویری خوب و مثبت از خود داشته باشد. البته این موضوع بدان معنا نیست که طوری برخورد کنید که فرزندتان تصور کند تافته ی جدا بافته است و از دیگران کامل تر و برتر است. بر عکس تنها باید متوجه شود که او هدیه ی خداوند بر روی زمین است و به همین دلیل زندگی اش دارای اهمیت است. کودکان و نوجوانان باید در طی مراحل رشدی خود پی به این نکته بسیار مهم ببرند که زندگی آن ها ارزشمند است و بایستی قدر آن را بدانند. ما به عنوان والدین و یا معلم همواره باید به صورت زبانی و عملی به آن ها نشان دهیم که انسان موجود ارزشمندی است و باید قدر خود را به خوبی بداند. بد نیست بدانید این طرز برخورد و گفتار ماست که ذهنیّات فرزندان مان را شکل می دهد. بنابراین بایستی مراقب رفتار و گفتارمان باشیم تا کاملاً مثبت و حساب شده باشد و بر روی آن ها تاثیر لازم را بگذارد. فرزندان تان را به خاطر کارهای خوب شان تشویق کنید تا سریع تر به این هدف برسند.

بیاموزند که اگر در زندگی شان با مشکلی مواجه شدند، تنها کسی که قادر است کمک کند و راه حل درست و مناسب را به آن ها نشان دهد خداوند است.

هدف دوم: مستقل باشد.

اگر می خواهید فرزندتان؛ والدین، همسر، دوست و یا یک فرد موثر برای جامعه باشد، بهتر است او را مستقل تربیت کنید. این بدان معنا نیست که به او در زندگی کمک نکنید و پشتیبان او نباشید. همواره به او عشق بورزید و در صورت نیاز او را راهنمایی کنید و پیشنهادهای لازم خود را به او بدهید ولی هرگز فراموش نکنید که او بایستی مستقل بار بیاید و روی پای خود بایستد.

هدف سوم: ایمان داشته باشد.

یکی از موارد بسیار مهم که باید به فرزندان تان آموزش دهید این است که آن ها باید متوجه شوند که در تمام امور زندگی به خداوند توکل کنند و به او ایمان واقعی داشته باشند. کودکان و نوجوانان باید در همان مراحل اولیه ی رشد خود بیاموزند که اگر در زندگی شان با مشکلی مواجه شدند، تنها کسی که قادر است کمک کند و راه حل درست و مناسب را به آن ها نشان دهد خداوند است. آن ها باید بدانند که مشکلات زندگی اعم از مسایل مالی، سلامتی، زناشویی، فرزندان و یا خانواده، همگی امور سطحی هستند و برای یافتن بهترین راه حل، باید از خداوند قادر و مطلق کمک بطلبند.

اگر می خواهید مورد لطف خداوند و بندگانش قرار بگیرید و از آگاهی کامل برخوردار شوید، تنها به خداوند بزرگ تکیه کنید و به او اعتماد داشته باشید. تمام کارهایتان را به او بسپارید و هر کاری انجام می دهید خداوند را مدنظر داشته باشید. بعد با کمال تعجب خواهید دید که چگونه به سمت موفقیت گام خواهید برداشت. شما به عنوان پدر و مادر می توانید در این زمینه بهترین الگو برای فرزندتان باشید. او یقیناً با دیدن اعمال شما، بهترین مسیر را در زندگی برای خود برمی گزیند.

 هدف چهارم: مسوولیت اعمال خود را بر عهده گیرد.

فردی که در زندگی یاد گرفته مسئولیت اعمالش را بر عهده بگیرد، مطمئناً دارای شخصیتی خوب و سالم است. در زندگی هر چه بکارید همان را درو می کنید. بهترین کاری که والدین و معلمان می توانند انجام دهند این است که الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشند و در عمل مسئولیت رفتار و اعمال شان را بر عهده گیرند. هیچ عذر و بهانه ای نیز در این زمینه قابل قبول نیست.

هیچ کسی نیست که در زندگی دچار مشکل، اشتباه و گناه نشود. همه ی افراد به نوعی دچار خطا و اشتباه می شوند. نکته ی مهم این است که نمی توان این مسایل را در زندگی حاشا کرد و آن ها را نادیده گرفت، بر عکس باید واقعیت را بپذیریم و مسوولیت رفتارمان را بر عهده گیریم. گرچه بسیار سخت است که انسان در هنگام وقوع حادثه خود را کنترل کند و از آن درس بگیرد، ولی درست در همین شرایط است که شخصیت انسان شکل می گیرد. 

او را متوجه استعدادهای درونی اش کنید، تشویق کنید و همواره به او یادآوری کنید که می تواند هر کاری را انجام دهد.

هدف پنجم: استعدادهایش را بشناسد.

این وظیفه ی شماست که فرزندتان را آگاه کنید و استعداد ها و توانایی هایش را به او بشناسانید. کودکان و نوجوانان دارای استعدادهای فراوانی هستند که بهتر است در همان دوران نوجوانی به آن پی ببرند و به خاطر این همه توانایی سپاسگزار باشند و با داشتن پشتکار و نظم و انضباط استعدادهای بالقوه شان را شکوفا سازند.

به فرزندان تان بگویید اگر دست به کاری می زنند، آن کار را تا آخر انجام دهند و در بین راه رها نکنند. زیرا تنها در این صورت است که می توانند خیلی سریع به اهداف شان دست یابند. استعداد، چیزی نیست که به مرور زمان از بین برود، بلکه در هر زمانی می توان آن را شکوفا ساخت، البته به این شرط که او را متوجه استعدادهای درونی اش کنید، تشویق کنید و همواره به او یادآوری کنید که می تواند هر کاری را انجام دهد.