به نام داور بر حق

معاد ( دروس دینی راهنمایی تحصیلی)

اهداف کلی ( حطه ی شناختی ، عاطفی، روان حرکتی)

الف: حیطه ی شناختی:

به حیات پس از مرگ ایمان داشته و معتقد باشد که در قیامت به نیکی ها پاداش نیکو و به زشتی ها کیفر داده می شود.

ب: حیطه ی حیاتی:

در اثر اعتقاد به معاد نسبت به انجام اعمال نیک و دوری از گناهان از خود تعهد و پایبندی نشان دهد.

ج: حیطه ی روان حرکتی:

اعمال نیک را انجام داده و از گناهان دوری نمایند.

یاد آوری:

در بحث معاد باید سعی نمود که دانش آموزان به ویژه در سنین پایین تر با زیباییها و نعمت های بهشتی پس از مرگ بیشتر آشنا شوند تا سختی های مرگ و عذاب های پس ار آن.

در این بحث بیشتر باید به حالات و دیدکاههای خوبان نسبت به مرگ که همانا رهایی از سختی ها و ورود به دنیایی مملئ از نعمت ها و جذبه های الهی است پرداخت و مرگ را در نظذ نوجوانان امری عادی و با توجه به تعمت های بهشتی بعد از مرگ خوسایند جلوه داد. البته این بدین معنی نیست که از تذکر جهنم و عذاب های آن به کلی غافل بمانیم بلکه روش قرآن هم توام نمودن بیم و امید با یکدیگر است ولی غرض این است که با توجه به سن پایین دانش آموزان و روحیات آنها باید جلوه ی امید را در این بحث بیشتر نمود و گاه گاهی نیز آنان را از سرنوشت بدکاران در قیامت بیم داد.

(( الدنیا مزرعه الاخره))

الدنیا مزرعه الاخره:

تام کارهای ما که در دنیا صورتی دارد در آخرت شکل دیگری به خود می گیرند مثلا کسی که در دنیا از محله ای غیبت شخص دیگری را در محله دیگری کرده است این زبان درازی و نیش زدن دنیایی در آخرت به ورذت دیگری در می آید در آنجا زبانش از دهان بیرون آمده و دراز می شود ئ این نوع یک تجسم عمل است در دنیا افرادی هستند که پول خود را کنار گذارده و به فریاد محرومان نمی رسند دل های صدها فقیر از بینوایی می سوزد و در قیامت همان هم در دنیاها داغ و به پیشانی و پهلوی زر اندورزان گذرانده می شود.

آری این پولی که در دنیا دل هایی را سوزاند آنجا هم صاحبانشان را می سوزاند آن سوز در برایر این سوز و این خود ونوعی تجسم است.

افرادی که در دنیا با گرفتن ربا اعتدال جامعه را به هم می زنند در قیامت هم با داشتن یک شکم بزرگ اعتدال ایستادن و حرکت از آنان گرفته می شود و شاعر می گویند:

از مکافات عمل غافل مشو                                           گندم از گندم روید جو از جو

آری خوشه های گندم همان دانه ای است که کشاورز کاسته و این خوشه تجسم همان عمل است و در حدیث می خوانیم:                (( الدنبا مزرعه الاخره))

مسئله تجسم عمل در قرآن و در روایات بسیار مطرح است که به نمونه ای از آنها اشاره می کنیم :

1- (( یوم تجد کل نفس ما عملت من من خیر محضرا)) روزی که هر کس آنچه کار نیک انجام داده در برابر خود حاضر بیند

2- (( ووجدوا ما عملوا حاضرا)) روز قیامت انسان رفتار و کردار دنیایی خود را در برابر خود حاضر می یابد.چ

(( مرگ سرخ و شهادت))

بهترین نوع مردنها شهادت در ره خداست.

امام علی علیه السلام می فرمایند:

(( والذی نفس علی بیده لاف ضربه بالسیف من موته واحده علی الفراش))

سوگند به آن قدرتی که جان من در دست اوست که هزار ضذبه شمشیر در جبهه جنگ از یک مردن در بستر برای من آسانتر و گواراتر است.( سفینه البحار ج 2 ص 553 موت)

در حقیقت این قرآن غزیز است که برای شهید و شهادت منزلتی والا بیان می فرماید . به مردم خطاب می کند که ( گمان نکنید شهیدان مرده اند بلکه در حال شادی و بهره گیری نزد خدا هستند.)     آل عمران 163

توضیح: ارزشی که اسلام به شهادت داده در هیچ مکتبی مشاهده نمی کنید تمام رهبران اسلام یا مسموم شدند یا شهید و در میان شهادت ها سخت ترین نوع شهادت را تنها در رهبران اسلام و ماجرای کربلا مشاهده می نمیائید.

تربیت شدگان امامان ما همه عاشق شهادت بودند و این نوجوانان 13 ساله خضرت قاسم فرزند عزیز امام حسن علیه السلام است که می گوید:( شهادت در راه خدا در کام من از عسل شیرین تر است.) و این جوان امام حسین علیه السلام ما علی اکبر است که به پدر عرض می کند :( هر گاه راه ما حق است ذره ای از شهادت هراس نداریم) و این دعاها و مناجات های امامان ماست که چگونه از خداوند توفیق شهادت در راه خدا را آرزو می کنند و ان یاران و اصحاب رسول خدا هستند که نزد پیامبر گرامی اسلام می آمدند و از حضرت اسب و شمشیر می خواستند لیکن چون پیامبر عزیز شمشیز نداشت که به آنان بدهد و به جبهه روانه کند گریه می کردند! آری در دیدگاه اسلام بالاتر از شهادت کار نیکی نیست زیرا که رسول خدا (ص) فرمودند: (( فوق کل ذی بر بر))

برتر از خوبی خوب دیگری هست تا برسد به شهادت که هر گاه انسانی در راه خدا کشته شد بالاتر از آن خیری وجود ندارد.

زندگی در برزخ چگونه است؟ ( دوم راهنمایی)

زندگی پس از مرگ دو مرحله دارد. یک مرحله عالم برزخ است. برزخ در عربی به معنی (( در میان دو چیز قرار گرفتن)) و به همبن دلیل عالم میان دنیا و آخرت را عالم برزخ نام نهاده اند.

در عالم برزخ انسانهای نیکوکار با آسایش و راحتی زندگی می کنند و بدکاران در عذاب و ناراحتی به سر می و به این ترتیب یخشی از جزای عمل انسان در این عالم به او داده می شود در مرحله ی دوم که همان قیامت کبری است به حسای تمامی اعمال او رسیده می شود و انسان زندگی جاوید خواهد داشت. از آنجا که دست ما به آن عالم نمی رسد و تا نرویم نمی توانیم چنان که هست دریابیم و راهی برای آشنایی ما با عالم پس ار مرگ جز آیات و روایات که یالم ترین منابع خبری است نداریم باید در تمام مسائل و حتی در تشییهات از خود روایات کمک بگیریم و به عنوان یک مقدمه یک بیان ساده ای نوشته بعد وارد مطلب می شویم.

انسان دو بدن دارد بدن سنگین و بدن سبک بدن سنگین همین بدنی است که در بیداری با هم زندگی می کنیم. بدن سبک آ ن یدنی است که ما در خواب با هم گفتگو و برخورد می کنیم چرا به آن بدن سبک می گوییم؟ زیرا کاهی در دو دقیقه خواب رفتن بدن ما از این سمت کره زمین به آن سمت می رود در اقیانوسها شنا می کند در هوا با دست طبیعی خود پرواز می کند در صورتی که آن مسافت در خواب را اگر در بیداری بخواهدطی کند ساعتها باید در هواپیما بماند و هگز در هوا پرواز نمی کند . چه افرادی که اصلا شنا بلد نیستند ولی در خوای شنا می کنند بنابراین جا دارد که آن بدن را بدن سبک نام گذاری کنیم که در یک لحظه هزاران فرسنگ راه می رود و پرواز و شنا هم دارد همانگونه که در بیداری با یک بدن و در خواب با بدن دیگر زندگی می کنیم در دنیا هم با این بدن ولی در علم قبر و برزخ با آن بدن سبک زندگی خواهیم کرد.