حاکمیت بازار دیجیتال در اختیار نمایشگرهای لمسی
مترجم: ندا لهردی
این روزها شاید بعد از حس بینایی، حس لامسه قابل اعتمادترین حواس ما باشد.درواقع به همین دلیل هم هست که تمایل اغلب افراد به استفاده از محصولاتی با کاربری های لمسی بیشتر از پیش شده است.
 

   در این میان نمایشگرهای لمسی به یکی از رایج ترین روش ها برای کنترل و راهبری گوشی های موبایل و محصولات دیگر تبدیل شده است.
    اما این تکنولوژی چطور کار می کند و قرار است به کجا برود؟
    گسترش استفاده از نمایشگرهای لمسی در لوازم الکترونیکی و دیجیتال در طول دو یا سه سال گذشته به قدری سریع اتفاق افتاده است که احتمالاکاربران محدودی که فرصت کار با این لوازم را نداشته اند، آن را به مثابه یک ناکامی بزرگ تلقی می کنند.
    بسیاری از گوشی های موبایل که در صدر آنها iPhone شرکت Apple قرار دارد، کنسول های قابل حمل بازی های کامپیوتری و حتی سیستم های راهبری ماهواره ای این روزها دارای نمایشگرهای لمسی هستند.
    این در حالی است که هنوز اغلب کامپیوترهای شخصی از این تکنولوژی بی بهره اند.
    اما این وضعیت ممکن است در شرف تغییر باشد.
    ویندوز موبایل 7 به عنوان جدیدترین سیستم عامل شرکت Microsoft برای گوشی های موبایل نمونه ای از این تغییرات است.
    این سیستم عامل که به تازگی معرفی شده، دارای یک ویژگی مهم و متمایز است.
    ویندوز موبایل 7 در واقع مبتنی بر قابلیت های کاملالمسی است که امکان استفاده بیش از یک انگشت در یک لحظه را به نمایشگرهای لمسی می دهد.
    به این ترتیب کاربران آن می توانند به راحتی و با استفاده از دو انگشت عکس ها یا آیکون ها را بزرگ کنند و بچرخانند؛ درست همان طور که iphone کار می کند.
    از طرفی گویا Apple قرار است کار روی نسخه های جدید کامپیوترهای لپ تاپ و رومیزی خود با نمایشگرهای لمسی را آغاز کند.
    با این اوصاف نمایشگرهای لمسی در آستانه تبدیل شدن به یک استاندارد برای کامپیوترها قرار دارند؛ همان اتفاقی که در دهه 1980 درباره ماوس روی داد.
    بسیاری از افراد در آن زمان فکر می کردند که هرگز چنین اتفاقی نمی افتد و تغییر کاربری بین کیبورد و ماوس سرعت کار کاربران را تا حد قابل توجهی کاهش داده و خلاقیت آنها در کار با کامپیوتر را کمتر می کند.
    در واقع اما کاربری های ماوس در بعضی موارد حتی بهتر و سریع تر هم می تواند باشد.
    به نظر می رسد که این اتفاق درباره نمایشگرهای لمسی تکرار شود.
    نمایشگرهای لمسی شاید جایگزین ماوس و کیبوردها نشوند اما می توانند به استفاده موردی آنها پایان بدهند.
    لمسی ها چه طور کار می کنند
    مانند ماوس، نمایشگرهای لمسی هم می توانند تنها با یک اشاره، کاربران را به هدف شان نزدیک کنند. این نمایشگرها درست مانند دیگر وجوه تکنولوژی، با گذر زمان پیش رفته و به روز می شوند.
    در حقیقت همین موضوع است که قدرت نمایی MICROSOFT با ویندوز موبایل 7 را زیر سوال برده است.
    بسیاری از کارشناسان استفاده MICROSOFT از سیستم عاملی را که بر تکنولوژی قدیمی ELOTOUCH SYSTEMS (تکنولوژی به کار رفته در نمایشگرهای لمسی در دهه 1970) استوار است، به یک طنز تشبیه می کنند.
    این تکنولوژی امروزه در صندوق های بسیاری از سوپر مارکت ها، دستگاه های سخنگو، پایانه های خودپرداز بانک ها، کیوسک های کنترل بلیت در فرودگاه ها و کیوسک های اطلاع رسانی موزه ها به کار می رود.نمایشگرهای لمسی مبتنی بر ELOTOUCH SYSTEMS اگر چه کاربردی ساده و راحت برای کاربرانشان دارند اما کاملاقدیمی اند.
    اولین نمایشگر لمسی مبتنی بر این تکنولوژی را فیزیکدان دانشگاه کنتاکی به نام «سم هارست» (SAM HURST) اختراع کرد.
    او این کار را در سال 1971 و برای سرعت بخشیدن به کارهای خودش انجام داد.
    این دستگاه در واقع شامل دو ورق رسانای جریان الکتریسیته بود که توسط یک لایه عایق از یکدیگر جدا می شدند. یک سوزن هم به داخل ورق ها فرستاده شده تا نقش پل ارتباطی آنها را بازی کند.
    «هارست» می توانست جایگاه سوزن و حالت قرار گرفتن افقی یا عمودی آن را با تغییر ولتاژ در سطح ورق ها، تشخیص دهد.
    این دستگاه تنها ایده اولیه Elographicها - که آنها را امروزه Elotouch Systems می نامند- بود که بعدها با همکاری نه نفر از دانشجویان ساخته و تولید شد. این نمایشگرهای لمسی اولیه اما چندان در بازار با استقبال مواجه نشد چون تولید کنندگان آنها، این نمایشگرها را برای کاربران حرفه ای طراحی کرده بودند.
    نمایشگرهای کاملالمسی (Multi Touch) امروزی اما از الکترودهایی تشکیل شده اند که نمایشگر را به هزاران عنصر لمسی کوچک و مجزا تقسیم می کنند. هر کدام از این عناصر لمسی می توانند به صورت مستقل عمل کنند و در واقع به همین دلیل هم هست که این نمایشگرها امکان استفاده از دو انگشت در یک لحظه و ردیابی اثر آنها را دارند.
    تنها با یک اشاره
    با وجود محبوبیت نمایشگرهای لمسی، حالااین سوال وجود دارد که با این حال چرا تنها محدود به بعضی کاربری ها هستند؟
    جواب این سوال این است که این نمایشگرها بیشتر در اماکن و تجهیزات عمومی به کار می رود، چون نمایشگرهای لمسی در چنین موقعیت هایی مزایای بسیاری برای کاربران نسبت به دیگر راه های ورود اطلاعات دارند.
    ویژگی های دیگری از این نمایشگرها مانند ساختار ضدآب، بدنه محکم و کاربری آسان، آنها را برای استفاده در اماکن عمومی مناسب کرده است.
    با این حال وقتی این نمایشگرها قرار است به بازار لوازم مصرفی وارد شوند، موضوع به کلی فرق خواهد کرد. در چنین شرایطی به دلیل تغییر نوع نیاز کاربران، آنها تنها به یک رابط لمسی برای راحتی کار خود نیاز ندارند.
    در واقع در مورد لوازم دیجیتال مصرفی نوع و تعداد کاربردهای مختلف اهمیت زیادی دارد.
    بهترین نمونه برای این موضوع، PDAها یا دستیارهای دیجیتال شخصی هستند.
    این محصولات اغلب دارای نمایشگرهای لمسی هستند اما کاربردهای ویژه و خاص دیگری دارند که تنها نیاز عده ای از کاربران را مرتفع می کند.
    در مقابل اما گوشی های موبایل پیشرفته و حرفه ای علاوه بر داشتن نمایشگرهای لمسی و قابلیت خاص، امکانات متنوع ارتباطی را به کاربران خود می دهند که دلیل رونق بیشتر بازار آنها نسبت به PDAها است. از طرفی بسیاری از PDAها از نمایشگرهای لمسی ظریف و بسیار دقیق بی بهره اند.
    در مقابل یک گوشی موبایل پیشرفته مانند iphone یک نمایشگر لمسی یک دست ظریف، با سرعت واکنش بالاو کاربری دقیق و زیبا را نصیب کاربرانش می کند.
    در واقع همین موضوع است که شرکت های تولیدکننده لوازم و محصولات دیجیتال شخصی و مصرفی را به سمت طراحی و تولید محصولاتی با کاربری های مختلف و متفاوت با تلفیقی از کاربردهای منحصر به فرد نمایشگرهای لمسی سوق داده است.
    برگرفته از Economist نحوه عملکرد نمایشگرهای لمسی
    یک نمایشگر لمسی با یک پوشش نازک رسانا پوشیده شده است تا بتواند ضمن انتشار ولتاژ یکسان، یک زمینه الکتریکی را در سطح نمایشگر ایجاد کند.
    این زمینه الکتریکی یکسان با قرار گرفتن یک انگشت روی نمایشگر، در اطراف آن متمرکز می شود که این به دلیل خاصیت رسانا بودن بدن انسان است. این کار در یک لحظه باعث تجمع و ذخیره بار الکتریکی در آن نقطه می شود. سپس الکترودهای اطراف کناره های نمایشگر این تغییر را حس کرده و آن را دنبال می کنند. به این ترتیب یک نمایشگر لمسی می تواند جایگاه انگشت را شناسایی کند.
    نمایــشگـــرهای کامــــلالمــــسی (multi touch) مانند نمایشگر گوشی iphoe اما از هزار عنصر لمسی کوچک که هر کدام نقش یک نمایشگر لمسی را دارند، تشکیل شده است. این عناصر به صورت مستقل عمل می کنند و به این دلیل امکان شناسایی موقعیت دو انگشت را در یک لحظه دارند.