نویسنده: علیرضا احمدی
باز هم عمری از ما سپری گشت و توفیقی حاصل شد تا ماه با عظمتی را که خداوند ماه ضیافت خود می خواند دریابیم ماهی که میزبان آن خداوند است و بس، خداوندی که قادر وبی نیاز است و رحمتش فراگیر و واسع لذا بر آن شدم که در اول کلام به بیان کوتاه و مختصری پیرامون این ماه پرداخته تا شاید بیداری از خواب غفلت در نخستین و آ غازین روزهای این ماه بر ما ارزانی گردد؛
 

   چرا این ماه را “ ماه رمضان “ می نامند؟
    
    شاید در ذهن هر انسانی این سوال خطور کند که چرا این ماه با نام مبارک “رمضان” خوانده می شود؟ که برای پاسخ به این سوال شاید جواب های بسیاری نیز در ذهن افراد پدید آید اما بهترین پاسخ را برای این سوال می توانیم در بیان رسول مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) در یابیم که فرمودند :“ انما سمی الرمضان لانه یرمض الذنوب”
    رمضان بدین سبب رمضان نامیده شده است که گناهان را می سوزاند.
    منظور از “یرمض الذنوب” گناهان را می سوزاند چیست ؟
    مفهوم “یرمض الذنوب “گناهان را می سوزاند از دو حالت خارج نمی باشد : -1 آمرزش گناهان -2 دوری از گناه.
    
    -1 آمرزش گناهان
    همان طور که می دانیم خداوند به بندگانش وعده فرموده که اگر از گناهان خویش توبه نموده و به سوی او باز گردند توبه شان پذیرفته و آنان را آمرزد اما توبه نیز شرایطی دارد؛ -1 پشیمانی برگذشته -2 عزم و اراده برای دوری از گناهان تا ابد -3 حق مخلوقات را ادا نمودن تا اینکه فرد توبه کننده بتواند خداوند را پاک و مطهر ملاقات نموده و حقی از مخلوقات خداوند بر عهده او نباشد -4 هر فریضه ای ( واجبی) که از فرد ضایع گردیده و ادا نکرده است به آن روی آورده و حق آن را ادا نماید -5 گوشتی را که به واسطه حرام در بدنش روییده به واسطه اندوه ها آب کند -6 دردو رنج فرمانبرداری و اطاعت از خداوند را بر خود بچشاند همان طور که شیرینی معصیت را چشیده است.(1)با توجه به این شرایط خداوند متعال در قرآن می فرماید :“ قل یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لاتقنطوا من رحمه الله ان الله یغفر الذنوب جمیعا”بگو ای بندگان من که بر نفس خویش اسراف ورزیدید ( و دائما خود را مشغول گناه و معصیت نمودید) از رحمت خداوند نومید نشوید به راستی که خداوند همه گناهان را می بخشد همانا او آمرزنده و مهربان است.”(2)
    لذا هنگامی که به روایات مراجعه می نماییم می بینیم که در ماه مبارک رمضان درصد آ مرزش گناهان بیشتر از ماههای دیگر است به طوری که خداوند متعال در این ماه عنایت ویژه ای را بر تمامی بندگان خویش دارد چنانچه پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: “من لم یغفر له فی رمضان ففی ای شهر یغفرله “(کسی که در (ماه) رمضان آمرزیده نشود در کدام ماه آمرزیده خواهد شد ؟()3)و در حدیثی دیگر نیز فرمودند: “ آن الشقی من خرج عنه هذا الشهر و لم یغفر ذنوبه”( به راستی بدبخت کسی است که این ماه را پشت سر گذارد و گناهانش آمرزیده نشود .()4)که همه اینها حاکی از برکت این ماه پرعظمت است که “ یرمض الذنوب” گناهان را می سوزاند.
    
    -2 دوری از گناه:
    شیاطین در هر لحظه از عمر ما را رها ننموده و وسوسه های خود را که حاکی از نافرمانی ذات اقدس خداوند است بر ما ارزانی می دارند که پیروی از وسوسه های آنها یعنی معصیت پروردگار و معصیت ذات اقدس او نیز یعنی شقاوت ابدی که انسان را به هلاکت می رساند لذا با توجه به این امر هنگامی که به روایات مراجعه می نماییم، می بینیم که در این وادی نیز خداوند متعال در ماه مبارک رمضان عنایت ویژه ای را به بندگان خویش فرموده است چنانچه پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) فرمودند : ( چون هلال ماه رمضان پدید آ ید درهای دوزخ بسته گردد و درهای بهشت گشوده شود و شیاطین به زنجیر کشیده شوند.” (5)و در حدیث دیگر نیز فرمودند : ( خداوند بر هر شیطان سرکشی هفت تن از فرشتگان خود را گمارده تا پایان این ماه (رمضان) همچنان دربند می باشند .()6)
    لذا در بند بودن شیاطین حاکی از محفوظ بودن بندگان از شر شیاطین است که دور بودن بندگان از گناه را در این ماه بیان می دارد.نتیجه: ماه رمضان بدین سبب رمضان نام گرفته است که گناهان در این ماه آمرزیده شده و انجام گناهان در این ماه کمرنگ می گردد لذا باید قدر این ماه گرانقدر را دانسته و از خداوند توفیق درک با معرفت آن را مسئلت داریم .ان شاء الله تابع باشیم.
    پی نوشتها :
    -1 نهج البلاغه، حکمت 417
    -2 آیه 53 سوره زمر
    -3 امالی شیخ صدوق ،ص 52، حدیث 2
    -4 بحارالانوار ، جلد 6، ص 362، حدیث 29
    -5 بحارالانوار، جلد 96، ص 348، حدیث 11
    -6 ثواب الاعمال ،ص 90، حدیث 5