نویسنده: زویا چراغی
بی بی سی، «می خواهم ازدواج کنم» جمله یی کاملاً عادی در میان مردان جوان کشور مصر است. اما چنانچه یک دختر آن را در چنین جامعه سنتی و محافظه کاری بر زبان بیاورد، عبارتی سیاسی را مطرح کرده است. غضا عبدل آل نویسنده پرفروش ترین کتاب مصر با همان عنوان بالااست. وی می گوید:«دخترها نباید مصرانه خواستار چیزی باشند، زیرا برای این به وجود آمده اند که کسی آنها

 را به همسری بگیرد یا طلاق دهد. اگر دختری بگوید چیزی می خواهد، بی ادبی کرده است.»این کتاب ابتدا به صورت وبلاگی در اینترنت بود اما مدتی بعد یکی از ناشران تصمیم گرفت طرح های اولیه این کمیک را که داستان پرفراز و نشیب خواستگاران نویسنده است، به صورت مکتوب چاپ کند. یک پلیس بدگمان، یک متحجر پرمو، یک دروغگوی وسواسی و چندین شخصیت مضحک دیگر، کاراکترهای این اثر درخشان هستند.
    سخنان ساده و در لفافه عبدل آل، به صورت صریح و زیرکانه تضادهای جامعه مصر را نشان می دهد. روح پرخاشجوی او سعی دارد این سنت های خفقان آور را از میان بردارد. او می گوید هدفش مقابله با مردان نیست بلکه سنتی است که حجله عروسی را به مکانی رعب آور تبدیل می کند. دخترکان معصومی که با آمدن غریبه یی به منزل شان باید به این فکر کنند که شاید او همان همسر آینده شان است:«افرادی که برای گردش و تفریح بیرون می روند هم باید از هم شناخت داشته باشند، چه برسد به اینکه دو نفر بخواهند یک عمر در زیر یک سقف با هم زندگی کنند.»محبوبیت این کتاب (که تاکنون به چاپ سوم هم رسیده است) نشان دهنده نگرانی عمیق جامعه درخصوص مساله ازدواج است. هر چند تمرکز کتاب روی یافتن مردی مناسب برای ازدواج است، اما نویسنده به طور حتمی اشاره می کند یافتن آپارتمانی مناسب برای زندگی در بسیاری مواقع مانعی غیرقابل عبور است. بسیاری از زوج های جوان سال ها نامزد می مانند بدون اینکه قادر باشند پول کافی برای خرید خانه پس انداز کنند. در این بحران اساسی ازدواج یکی از پربیننده ترین برنامه های تلویزیونی طی فراخوانی از زوج های جوانی که قصد ازدواج دارند، خواسته است در این برنامه شرکت کنند و آپارتمان جایزه بگیرند.تاجری ثروتمند، این خانه های نوساز را در روزهای ماه رمضان به قید قرعه به این جوانان هدیه می دهد. تاکنون تعداد بسیار زیادی از زوج های مصری برای شرکت در قرعه کشی ثبت نام کرده اند. اثرات مخرب این قضیه به همین جا ختم نمی شود. بسیاری از جامعه شناسان مصر معتقدند افزایش بی سابقه آمار مزاحمت و تجاوز به زنان، یکی از نتایج همین بحران است. البته این نظریه مخالفانی هم دارد. هانیه شلکامی مردم شناسی است که تردید دارد بتوان مزاحمت برای زنان را به دشواری های ازدواج ربط داد:«من شک دارم تمامی افرادی که در خیابان ها به آزار زنان می پردازند، مجرد باشند. به نظرم دلیل این کارها تمایز آشکار جنسیتی است که در جامعه ما به وضوح مشاهده می شود.»