من یه دخترم که چشم ها و زبانم گناه زیاد می کنند. حتی نمی دانم از گناه ناراحت می شوم یا نه؟ دلم خیلی از چیزهای مبتذلی که دیدم گرفته؛ فکرمو خراب کردم، نمی دانم چطور درستش کنم؟ و با اینکه می دانستم گناهه انجامش دادم؛ روی برگشت ندارم. کمکم کنید چطور فکرمو سالم کنم و از خدا طلب عفو کنم. من می دانستم گناهه و به چشمم بیاموزم نبیند؟

«قل یا عبادی الـّذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله انّ الله یغفر الذنوب جمیعاً انّه هو الغفور الرّحیم، بگو ای بندگان من که اسراف و ستم کرده اید از رحمت خداوند ناامید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است. سوره زمر آیه 53»
از سوال شما کاملا آشکار است که روح ایمان در اعماق قلبتان زنده و فعال می باشد, این مهم نیازمند شکرگذاری از درگاه ایزد منان است.

«غرق محبت»
تا بحال درمحبت یک مادر به فرزند، دقت نموده ای؟ مادری که آغوش پر مهرش همیشه بروی فرزند گشوده است و از هیچ کمکی نسبت به او دریغ ندارد. ولی گاهی بدلیل بازی گوشی و بی توجهی و یا لجبازی کودک، چاره ای جز تنبیه او نمی بیند. البته این تنبیه نیز از روی مهر و علاقه است، تا او درست رشد کند.ادامه مطلب...