خوشه های کهکشانی سنگین را برای مطالعه تأثیر ماده تاریک و انرژی تاریک بر رشد ساختار های کیهانی به کار میبرند...
اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ قطب جنوب گزارش دادند که بزرگترین و سنگین ترین خوشه های کهکشانی را که تا حال دیده نشده در فاصله حدود 7 میلیارد سال نوری کشف نموده اند. این خوشه های که بنام (SPT-CL J0546-5345) یاد می شوند حدود 800 تریلیون برابر خورشید وزن داشته و صد ها کهکشان را در خود جای داده اند.
مارک برودوین اخترشناس این مرکز می گوید: " این خوشه کهکشانی لقب سنگین وزن را به خود اختصاص داد. برون اولین کسی است که طی یک مقاله این کشف را در مجله اخترفیزیک اعلام نمود.
روش انتقال به سرخ میتواند اندازه گیری کند که چگونه نور یک جسم دور در اثر گسترش عالم کشیده میشود. این خوشه که در صورت فلکی سه پایه نقاش قرار دارد انتقال به سرخ آن z=1.07 می باشد. بدین معنی که این جرم حدود 7 میلیارد سال فاصله دارد و ما آن را طوری می بینیم که در 7 میلیارد سال قبل یعنی زمانی بوده که عالم نیم عمر خود را داشته و منظومه شمسی ما اصلأ وجود نداشته است.
این خوشه حتی در چنین عمر جوان خود به حد خوشه کما که در نزدیکی آن قرار دارد سنگین بوده. از آن زمان به بعد حدود چهار برابر وزن و عمر خود رشد کرده. اگر ما میتوانسیتم این خوشه را طوری ببینیم که امروز است، در آنصورت یکی از بی نهایت سنگین ترین خوشه ها در عالم خواهد بود.
به گفته براون این خوشه پر از کهکشان های پیر است. یعنی طی دو میلیارد اول عمر کائنات این کهشکان ها با هم یکجا شده اند.
خوشه های کهکشانی نظیر این را میتوان برای مطالعه چگونگی تأثیر ماده تاریک و انرژی تاریک بر رشد ساختار های کیهانی به کار برد. مدتها قبل، عالم ما به مراتب کوچکتر و متراکم بود و در نتیجه گرانش تأثیر بیشتر تری نسبت به امروز داشت. بنابرین رشد خوشه های کهکشانی بسیار آسان بود، بخصوص در بخش های متراکم و چگال تر از پیرامون آن محیط.
از آنجائیکه عالم در اثر انرژی تاریک با میزان شتاب زیادی در حال انبساط بود، پراکندگی آن هم رشد بیشتری داشت. حالا انرژی تاریک بر نیروی گرانش غلبه نموده و مانع تشکیل خوشه های جدید کهکشانی میشود.
برودوین و همکاران او شکار خود را در محدوده اولین مربع به قطر 200 درجه از اطلاعات جمع آوری شده توسط تلسکوپ قطب جنوب کشف نمودند. تلسکوپ نامبرده در حال حاضر اولین سروی میلیمتری خود از محدوده وسیعی به اندازه 2.500 درجه مربع را تکمیل میکند.
این اخرتشناسان با استفاده از اثر سینایف زلدویچ که به معنی اعواج یا تحریف کوچک در پس زمینه ریز
