به نام خدا
و خدا با خلاقیتی شگرف و مرموز دست به افریدن یازید
و هر یاخته ای را به اسراری تو در تو افرید
و جهان را در هفت روز خلق کرد و انگاه انسان را افرید .این ساخته که در درون خویش دنیایی مجزاست .این توده مشتاقی که تیزبینانه در پی کشف شهودیست در لابلای خلقت و علم زیست علم شناخت است .علم دستیابی به رموز خلقت در گوشه گوشه طبیعت مرموز درون و برون .شناخت از هر سلول انسانی گرفته تا جلبکی که در سطح زیرین تخته سنگی به حیات نرم و ساکنی مشغول است .رمز گشایی از تلاش برای زیستن هر یاخته ای تا لمس لحظات عاشقانه هر دلباخته ای
از لمس لحظات عاشقانه گفتم .شاید به یاد ان دلفینی که در لحظات رقص عاشقانه بر سطح اب ماهی کوچکی به دهان گرفته بود و به معشوقه اش هدیه می داد.

توسط : فرشته طاهری